Lament – Polski Teatr Tańca
W niedzielę miałem okazję uczestniczyć w premierze spektaklu Polskiego Teatru Tańca „LAMENT. Pamięci Tadeusza Różewicza”. Trudno jest opisać słowami niezwykłość tego spektaklu. Jego wielopłaszczyznowość powoduje, że każdy może w nim znaleźć wątki, które może odnieść do własnych przeżyć, każdy też może je we własny sposób zinterpretować. Lament pokazuje dramat człowieka, który kończy własny żywot i przeżywa swój osobisty dramat. Poprzez różne postaci życia doczesnego wskazuje na to co dręczy jego duszę. Akcja odbywająca się jednocześnie w dwóch przestrzeniach – świecie realnym i fikcyjnym, w którym role kobiece przenikają się z męskimi, a postaci fikcyjne z rzeczywistymi, daje niezwykły obraz poetycko-realistyczny. Upadłe anioły, czy też alter ego Różewicza, to połączenie z jednej strony przeszywające traumą, z drugiej wzmagające poczucie rozdarcia. Niezwykłość obrazu wzmaga piękno tańca i wartkie tempo akcji.
Kto nie był na spektaklu musi koniecznie go obejrzeć.
„LAMENT. Pamięci Tadeusza Różewicza”
Choreografia i reżyseria: Ewa Wycichowska
Reżyseria i główna rola aktorska: Janusz Stolarski
Muzyka: Krzysztof Wiki-Nowikow
Video: Daniel Stryjecki (w ramach stypendium MKiDN)
Scenografia: Bohdan Cieślak
Kostiumy: Anna Czyż
Asystent kostiumografa i stylizacja fryzur i nakryć głowy: Adriana Cygankiewicz
Opracowanie dramaturgiczne tekstów: Jagoda Ignaczak
Konsultacja literacka: Maria Dębicz
wiolonczela: Agnieszka Kowalczyk
Tańczą i współtworzą: Andrzej Adamczak, Karina Adamczak-Kasprzak, Agata Ambrozińska-Rachuta, Urszula Bernat-Jałocha, Adriana Cygankiewicz, Fabian Fejdasz, Agnieszka Fertała, Jerzy Kaźmierczak, Zbigniew Kocięba, Katarzyna Kulmińska, Kornelia Lech / Teresa Manjua, Paweł Malicki, Marcin Motyl, Adrian Radwański, Bartłomiej Raźnikiewicz, Katarzyna Rzetelska, Sandra Szatan, Emily Wong
Przedpremiera: 09.11.2015 – XIX Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi
Prapremiera: 28-29 listopada 2015 – MTP w Poznaniu
Spektakl pod Patronatem Honorowym Marszałka Województwa Wielkopolskiego Marka Woźniaka
„Lament” rozumiany jest tu wielorako. Jako zagadnienie wielopłaszczyznowe odnoszące się zarówno do kwestii osobistych, jak i rodzaju stanu psychicznego oraz emocjonalnego, który dotyka artystę w relacji z dziełem i jego oceną. Jest więc to także indywidualny dialog każdego z twórców spektaklu z różewiczowską „raną”. Twórców interesuje wniknięcie w transgresywny świat, jaki rodzi się między przestrzenią traumy a przestrzenią dzieła, które pełni terapeutyczny, a zarazem ekspiacyjny charakter. Istota intymności wyznania zawarta w utworach składających się na tom Różewicza, stała się dla twórców spektaklu inspiracją do działania, zmierzającego do podjęcia pracy nad wybranymi wątkami i motywami, które w sposób kreacyjny wpisuje dzieło w strukturę gatunkową teatru tańca. Równoważąc znaczenie słowa i ruchu, budując strukturę dramaturgiczną ze znaku semantycznego i znaku ciała, twórcy spektaklu, myślą o dychotomii świata i dychotomii sztuki.
Układ formalny spektaklu obejmuje dwa wymiary czasowe, w których umieszczone są postaci i rozgrywają się relacje między nimi. Te przestrzenie równoległe budują świat poetycko-realistyczny, adekwatny do języka teatru, jakim operował w swojej twórczości Tadeusz Różewicz.
Niezwykle istotna rola w planowanym projekcie, przypisana jest też warstwie plastycznej, muzycznej i multimediom, które nie będą pełnić funkcji ornamentacyjnej, lecz znaczeniową.
Projekt „Lament” został zakwalifikowany do udziału w Festiwalu strefa_kontaktu 2016 organizowanym przez Teatr Współczesny we Wrocławiu i współpracy koprodukcyjnej. (Europejska Stolica Kultury 2016)