30-lecie Fundacji Pomocy Wzajemnej Barka

7 czerwca, w siedzibie Barki odbyła się konferencja podsumowująca 30 lat działania Fundacji Pomocy Wzajemnej Barka. Uroczystość była okazją do zaprezentowania dotychczasowych działań Fundacji, a także porozmawiania o najważniejszych problemach społecznych. Przed przerwą, o dzielności i odwadze mówili przedstawiciele Wspólnoty Barki, o jednostce w kontekście wspólnoty – prof. Jerzy Buzek, o ekonomii wartości i solidarnym rozwoju – prof. Jerzy Hausner, a o gospodarce solidarnej – Cezary Miżejewski. Po przerwie odbyły się dwa panele dyskusyjne: Rola samorządów w tworzeniu warunków dla zrównoważonego rozwoju we wspólnocie lokalnej oraz Wspólnota oparta o wartości, biznes społecznie odpowiedzialny; rola przedsiębiorców w kształtowaniu ludzkiej twarzy biznesu, a następnie równoległe warsztaty tematyczne.

Cieszę się, że przez szereg lat mam okazję współpracować z Barką i widzieć jak się rozwija i działa na rzecz innych.

Życząc Barce oraz całej ekipie dalszych owocnych działań składam gratulacje za 30 lat walki o lepszą jakość życia dla osób wykluczonych. POWODZENIA!

 

Początki Fundacji Pomocy Wzajemnej Barka sięgają czerwca 1989 roku, kiedy to małżeństwo psychologów Barbara i Tomasza Sadowscy w odpowiedzi na rosnące problemy społeczne okresu transformacji pragnęli stworzyć środowiska i struktury społeczne, w których „zapomniani oraz niechciani” członkowie społeczeństwa polskiego mieliby szansę rozwoju osobistego i społecznego. Zamieszkali więc wraz z córkami i z grupą 25 osób osamotnionych, bezdomnych, bezrobotnych, niepełnosprawnych, po zakładach karnych, a często również uzależnionych w domu we Władysławowie, 70 km  na zachód od Poznania. W tej pierwszej wspólnocie zostały wypracowane zasady, które stały się podstawą dla rozwoju całego systemu Barki.
Podstawą pracy Barki jest budowa kultury solidarnych, opartych na pomocy wzajemnej, relacji międzyludzkich i społecznych. Podczas 30 lat wypracowany został komplementarny system pomocy osobom wykluczonym społecznie i zmarginalizowanym, obejmujący:

  • Program domów wspólnotowych,
  • Program edukacyjno-reintegracyjny na bazie którego powstała Ustawa o zatrudnieniu socjalnym,
  • Program tworzenia nowych miejsc pracy i spółdzielni socjalnych dla osób długotrwale bezrobotnych,
  • Program dostępnego budownictwa,
  • Program rozwoju partnerstw lokalnych na rzecz włączenia społecznego,
  • Program Rozwoju Międzynarodowej Sieci Barki (Barka Polska, Barka UK, Barka Holandia, Barka Irlandia, Barka Niemcy, Barka Islandia, Barka Kanada).
Wieloaspektowość  i zarazem komplementarność działań podejmowanych w ramach systemu, którzy Barka zapoczątkowała, daje obywatelom wykluczonym z życia społecznego nie tylko możliwość pełnej reintegracji społecznej i zawodowej, ale także stwarza szansę na odzyskanie poczucia własnej wartości, utraconej wiary w siebie i we własne możliwości. System, zbudowany w oparciu o przekonanie, że nie ma ludzi bezpowrotnie straconych, umożliwia i inspiruje do podejmowania przez osoby ekonomicznie czy psychicznie słabsze wysiłków, których celem jest powrót do świadomego kształtowania własnego życia oraz aktywnego uczestniczenia w życiu społecznym.

Misja Barki

Fundacja Barka jest organizacją pozarządową; jej celem jest rozwój społeczny grup marginalizowanych, zapewnienie im szansy odbudowy życia przez stworzenie programu pomocy wzajemnej, edukacji, rozwoju przedsiębiorczości w społeczeństwie obywatelskim.

Cele Fundacji

Celem Fundacji  jest tworzenie systemu wsparcia dla  procesu integracji grup społecznie marginalizowanych, na  który składają się programy obejmujące ok. 5 000 osób rocznie (w tym osoby w kryzysach życiowych, nieformalne grupy obywateli, organizacje pozarządowe, przedstawiciele  samorządu a także administracji rządowej. Głównym zadaniem Fundacji Barka jest stworzenie programu  rozwoju systemu w Polsce, ale i w krajach tzw. transformacji oraz w krajach rozwijających się.
Tworzenie Szkół Animacji Socjalnej (SAS), opartych o ideę tzw. Uniwersytetów Ludowych; korzystają one z doświadczeń i wiedzy tych, którzy między innymi doświadczyli ubóstwa, a także poważnych trudności życiowych i dzisiaj potrafią w sposób profesjonalny przekazywać swą wiedzę o mechanizmach tworzenia możliwości rozwoju programów przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu grupom z różnych rejonów Polski i Europy.
SAS kształci w systemie samopomocy przyszłych animatorów placówek i programów w oparciu o nowe ustawy o zatrudnieniu socjalnym, przedsiębiorczości społecznej, które powstały na bazie doświadczeń Barki ze współpracy z Ministerstwem Pracy i Polityki Społecznej i umożliwia wsparcie prawne i finansowe rozwoju programów w Polsce.