Cel 1: Wyeliminować ubóstwo we wszystkich jego formach na całym świecie

Od 1990 roku wskaźnik skrajnego ubóstwa  na świecie zmalał o ponad połowę. Jest to wyjątkowe osiągnięcie. Pomimo to w regionach rozwijających się jedna na pięć osób nadal żyje za mniej niż $1,25 dziennie. Kolejne miliony ludzi utrzymują się przy życiu za  niewiele więcej niż $1,25 dziennie. Co więcej, wiele osób jest zagrożonych ponownym popadnięciem w ubóstwo.

Bieda to coś więcej niż brak przychodów i środków potrzebnych do życia.  Bieda to głód, niedożywienie, ograniczony dostęp do edukacji i podstawowych usług, dyskryminacja społeczna, wykluczenie oraz brak udziału w procesie decyzyjnym. Wzrost gospodarczy musi być inkluzywny, zapewnić możliwość pracy oraz promować równość.

* * * * * * * * * *

Zadania–     Do 2030 roku wyeliminować  skrajne ubóstwo na całym świecie aktualnie mierzone jako utrzymywanie się za mniej niż $1,25 dziennie.

–    Do 2030 roku zmniejszyć przynajmniej o połowę odsetek mężczyzn, kobiet i dzieci, cierpiących z powodu ubóstwa, we wszystkich jego wymiarach oraz zgodnie z krajowymi politykami.

–     Wdrożyć właściwe dla poszczególnych krajów systemy i mechanizmy ochrony socjalnej dla wszystkich ludzi, włączając w to najniższe klasy społeczne oraz do 2030 roku objąć nimi jak największą liczbę grup ubogich i wrażliwych.

–    Do 2030 roku wszystkim kobietom i mężczyznom, w szczególności osobom ubogim i wrażliwym, zapewnić równe prawa w dostępie do zasobów ekonomicznych i naturalnych, podstawowych usług, prawa do własności i sprawowania kontroli nad gruntami i innym mieniem, dziedziczenia, właściwych nowych technologii oraz usług finansowych, w tym mikrofinansów.

–    Do 2030 roku zbudować odporność osób ubogich i wrażliwych wobec zagrożeń, zmniejszyć ich ekspozycję i wrażliwość na ekstremalne zjawiska klimatyczne oraz wstrząsy gospodarcze, społeczne i środowiskowe, a także katastrofy naturalne.

–    Zapewnić znaczną mobilizację środków pochodzących z różnych źródeł, w tym ze zwiększonej współpracy rozwojowej, by zapewnić  odpowiednie i przewidywalne środki dla krajów rozwijających się, w szczególności dla państw najmniej rozwiniętych, umożliwiających wdrażanie programów i polityk dotyczących wyeliminowania głodu we wszystkich jego formach.

–     Stworzyć ramy stabilnej polityki na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym w oparciu o strategie rozwoju wspierające ubogich i uwzględniające kwestię płci, by wesprzeć szybkie inwestowanie działań dążących do eliminacji ubóstwa.

 * * * * * * * * * *

Fakty–     Liczba ludzi na świecie żyjących w skrajnym ubóstwie zmalała o ponad połowę w porównaniu do 1.9 miliarda w 1990 roku. Jednakże, 836 milionów ludzi nadal żyje w skrajnym ubóstwie.

–     Co piąta osoba w regionach rozwijających się żyje za mniej niż $1.25 dziennie.

–     Azja Południowa i Afryka Subsaharyjska są miejscami, w których żyje przytłaczająca większość ludzi w skrajnym ubóstwie.

–     Wysokie wskaźniki ubóstwa często dotyczą małych, niestabilnych i  dotkniętych konfliktami zbrojnymi państw.

–     Co czwarte dziecko poniżej piątego roku życia ma wzrost nieadekwatny do swojego wieku.

–     W 2014 roku każdego dnia 42,000 osób było zmuszonych do porzucenia swoich domów i szukać schronienia z powodu konfliktu zbrojnego.