Czy wzrost gospodarczy w Polsce w latach 2005–2015 był korzystny dla ubogich? – T. Panek

Streszczenie: Po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej w 2004 r. wzrost gospodarczy znacznie przyspieszył, a średnie tempo wzrostu PKB w ciągu 10 lat wyniosło przeszło 4%. Szybkiemu wzrostowi gospodarczemu towarzyszył wzrost dochodów realnych gospodarstw domowych. Nie wszystkie grupy społeczne w równym stopniu skorzystały jednak z tego wzrostu. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie: Czy ze wzrostu gospodarczego skorzystali w większym stopniu ubodzy, czy też nieubodzy. Innymi słowy, czy wzrost gospodarczy sprzyjał ubogim, czy też nieubogim. W części teoretycznej artykułu dokonano uporządkowania definicji wzrostu sprzyjającego. W kolejnym kroku zostały przedstawione różne podejścia do analizy charakteru wzrostu oraz podstawowe miary wzrostu sprzyjającego ubogim. Obok prezentacji teoretycznych podstaw konstrukcji tych miar omówiono ich podstawowe zalety i ograniczenia oraz zaproponowano pewne ich modyfikacje. W części empirycznej dokonano weryfikacji hipotezy: czy wzrost gospodarczy w Polsce w latach 2005–2015 był sprzyjający ubogim, stosując wcześniej przedstawione metody oceny charakteru wzrostu. Podstawą przeprowadzonych analiz charakteru wzrostu w Polsce są dane panelowe z badania Diagnoza Społeczna (DS) realizowanego przez Radę Monitoringu Społecznego. Wyniki przeprowadzonych analiz empirycznych wskazują, że generalnie wzrost gospodarczy w Polsce był w latach 2005–2015 wzrostem sprzyjającym ubogim.

Słowa kluczowe: ubóstwo, wzrost ekonomiczny, nierówności

Kody klasyfikacji JEL: D31, D63, I32, O15

 

Całość artykułu na stronach kwartalnika Gospodarka Narodowa